Beeldend kunstenaar Marjolijn Boterenbrood (NL) dompelt zichzelf onder in landschappen (inclusief de zee) om er de niet zichtbare gevoeligheid van te ondergaan. Want richt je blik naar je omgeving, en je vangt geschiedenis op, complexiteit, en de hand van eb en vloed.

Het uitgangspunt is altijd een plek. Die plek kan van schaal variëren, van een muur tot een stadsdeel. Dat vormt de samenhang tussen de verschillende projecten. Dezelfde uitgangspunten genereren een diversiteit aan resultaten, die in vorm uiteenlopen van tekeningen, objecten, foto’s en installaties tot een atlas, een aanzet voor toekomstig kunstbeleid of een rol als aanjager voor stedelijke ontwikkeling.
De tijdsschaal kan ook variëren, van een meerjarig project over een polder of een braakliggend fabrieksterrein tot kortstondige, kleinschalige installaties. De uitwerking gebeurt andermaal op uiteenlopende manieren en wordt mee bepaald door de aard van het gebied.

De indrukken van een gebied worden vertaald in ‘kaarten’ of zelfs een complete atlas, tekeningen, foto’s, een kaart om het gebied mee te betreden of een ‘theaterstuk’ waarin acteurs de resultaten presenteren. "Kaarten, zeekaarten zijn van levensbelang om te weten waar je bent en waar de stroom je naar toe zet zodat je niet op een zandbank terecht komt. Mijn kaarten verzamelen de rijkdom van een gebied en verspreiden die vervolgens weer als een soort virus, ze maken een gebied leesbaar en beleefbaar".
Marjolijn Boterenbrood betrekt vaak andere kunstenaars en specialisten uit andere disciplines bij haar werk, maar ook direct betrokkenen zoals bewoners, boeren, vissers en ondernemers.
Om grotere projecten te kunnen opzetten en uitvoeren heeft zij de Stichting Werk Spoor opgericht. Werk Spoor is een ‘laboratorium van kunstenaars en onderzoekers voor gebieden in verandering’.

www.marjolijnboterenbrood.nl